Ranczopedia
Advertisement

ks. Maciej (Mateusz Rusin) – postać pierwszoplanowa serialu Ranczo, wikary na plebanii w Wilkowyjach, przyjeżdża na miejsce księdza Roberta kiedy ten wyjechał na studia do Rzymu.

Ksiądz Maciej jest typem intelektualisty. Na plebanię do Wilkowyj przybywa nieprzypadkowo – Ksiądz Piotr ma sprawdzić czy wierzy bardziej w Boga czy w literę. Poznając ludzi prostych nie umie się z nimi porozumieć – i z wzajemnością, okoliczni mieszkańcy nie rozumieją jego abstrakcyjnych wypowiedzi. 

Przed akcją serialu[]

Niewiele wiadomo, co ksiądz Maciej porabiał wcześniej. Ze słów biskupa Sądeckiego, który skierował wikarego na „praktykę” u Proboszcza można domniemywać, że niemal wyłącznie studiował literaturę teologiczną i historyczną unikając towarzystwa, stąd też jego zupełna nieznajomość ludzkiej natury. W odcinku 94. Wybacz mnie ks. Maciej wspomina, że ma wykształcenie muzyczne, więc można przypuszczać, że skończył jakąś szkołę muzyczną czy studia na tym kierunku.

Seria 1-5[]

Postać nie występuje.

Seria 6[]

463608 388754411143380 189104267775063 1473113 1296344571 o

Poznajemy go w pierwszym odcinku serii, kiedy przyjeżdża wraz z biskupem Sądeckim na wilkowyjską plebanię jako nowy wikary.

Wikary z pasją wykłada Michałowej zawiłości wiary, co niespecjalnie podoba się Proboszczowi. Ksiądz proboszcz, chcąc aby nowy wikary poznał charakter prostych ludzi, posyła go na posiedzenie rady gminy, gdzie aktualnym tematem są książki. A ponieważ książki to drugie życie wikarego Macieja, krytyczne wypowiedzi miejscowych radnych powodują w nim chęć natychmiastowego odzewu. Sprzeciwia się radnym tłumacząc, że dzieciom trzeba czytać jak najwięcej, aby rozbudzić w nich chęć do poznawania świata. Po tym sprzeciwie księdza wszyscy radni głosują za wprowadzeniem uchwały.

Po telefonie od biskupa Sądeckiego proboszcz próbuje wyjaśnić kwestię wiary wikarego. Pomaga mu w tym Michałowa, która bierze na „spytki” księdza Macieja.

Nowy wikary przeżywa kryzys własnej przydatności kapłańskiej, bo z racji nadmiernej uczoności ani nie umie rozmawiać z ludźmi, ani ich nie rozumie. Niestety działa to też w drugą stronę – wierni nie rozumieją, co mówi do nich wikary. Z pomocą przychodzi Solejukowa, która gnana potrzebą poznania prawdy odwiedza wikarego, aby podzielić się swoimi wątpliwościami na temat ontycznej struktury rzeczy według świętego Tomasza.

Młody wikary, trochę wbrew postanowieniu proboszcza o zachowaniu dystansu od sprawy manifestacji przed urzędem gminy, na fali sukcesów podczas narady w gminie dotyczącej książek podejmuje próbę mediacji. Niestety, jego całkowity brak umiejętności rozmowy z prostym człowiekiem skutkuje utratą większości guzików od sutanny, a od poważniejszych obrażeń ratuje go dynamiczna interwencja Franceski.

Seria 7[]

208618 579781258707360 690574658 n

Razem z Solejukową regularnie przechadza się do lasu, gdzie podejmują dyskusje na różne tematy filozoficzne. Rozmawia ze Stachem Japyczem na temat Michałowej, która zarówno na plebanii, jak i w domu stosuje obyczaje postne (nie bez jego winy, gdyż inspiracją Michałowej do zmiany menu były właśnie wywody ks. Macieja na temat kuchni średniowiecznej). Namawia Stacha aby ten, jako że jest mężem gospodyni, przemówił jej do rozsądku.

W tej serii poznajemy drugą pasję wikarego – muzykę. Gra na gitarze i pomaga Pietrkowi w ułożeniu nowego repertuaru dla swojego zespołu. Ich wspólne wysiłki niezbyt podobają się Michałowej, tym bardziej że dołącza do nich zaciekawiony proboszcz, a gospodyni nie ma najlepszego zdania o Pietrku.

Razem z biskupem Sądeckim i adwokatem jedzie do aresztu, aby uwolnić Proboszcza i Kusego.

Kiedy Michałowa po namyśle odmawia przyjęcia propozycji bpa Sądeckiego zostania jego osobistą gospodynią, ks. Piotr i ks. Maciej przynoszą jej bukiet kwiatów i dziękują, że nie opuściła plebanii.

Seria 8[]

Gdy na plebanię wraca ksiądz Robert, ksiądz Maciej nie ma powodów do zadowolenia. Obaj wikarzy na każdym kroku dogryzają sobie, aż w końcu dochodzi do większej awantury, na którą natychmiast reaguje Proboszcz, który stanowczo kończy ich spory. Obaj wikarzy przyswajają słowa księdza proboszcza, lecz w dalszym ciągu nie godzą się. Z pomocą przychodzi Michałowa, która swoimi skutecznymi sposobami doprowadza wikarych do prawdziwej zgody, chcąc się odwdzięczyć proboszczowi za podwyższenie jej pensji.

Wpada na pomysł założenia przykościelnego chóru. Zaprasza wilkowyjskie kobiety na plebanię, gdzie organizuje pierwszą i jak się okazuje ostatnią próbę chóru, bowiem jego zdaniem kobiety nie mają w ogóle pojęcia o muzyce, a on jako wykształcony muzyk nie może pozwolić na popełnienie tak ciężkiego grzechu przeciwko muzyce.

Kiedy proboszcz wpada na pomysł praktycznego nauczenia wilkowyjskich dzieci miłości do bliźniego, ksiądz Maciej pomaga w tej „religijnej rewolucji”. Razem z księdzem Robertem i dziećmi pomagają mieszkańcom wsi w codziennych porządkach.

Kiedy księża zostają poinformowani przez Michałową o nietypowej wymianie małżeńskiej Hadziuków i Solejuków ksiądz Maciej proponuje, że odwiedzi małżeństwa i dowie się więcej w tej sprawie, lecz proboszcz nie zgadza się, aby Maciej tam poszedł i na jego miejsce wysyła starszego księdza Roberta. Kiedy ksiądz Robert zostaje „poszkodowany” podczas pełnienia tej misji, ks. Maciej zabiera go w bezpieczne miejsce, aby przebywający wówczas na plebanii biskup Sądecki nie zauważył jego niedyspozycji.

Kiedy terapia małżeńska Hadziuków i Solejuków zbacza z właściwego toru i Hadziuk wraz z Solejukiem traktowani są jako zaginieni, pomaga ich odnaleźć. Razem z księdzem Robertem i Staśkiem udaje się do domu Hadziuków, aby przesłuchać żony zaginionych. Uważa, że kobiety nie mogły ukryć ciał daleko od domu. Wikarzy razem z Francescą, którą ksiądz Maciej podwozi na ramie roweru, udają się na miejsce i w ogródku Hadziukowej znajdują świeżo zakopany dół. Wikarzy biorą łopaty do rąk i odkopują dół, znajdując nie domniemanych zaginionych, lecz aparaturę Hadziuka do pędzenia bimbru. Zaginieni mężczyźni zjawiają się na plebanii, gdzie wikarzy i proboszcz zadają im pokutę – leżenie krzyżem w kościele przez całą noc.

Razem z księdzem Robertem wpada na pomysł założenia na plebani telefonu zaufania. Proboszcz pochwala pomysł wikarych, lecz jak się później okazuje w praktyce, ów telefon zaufania nie spełnia swojej roli.

Gf-AUtg-my3Q-MFiC ranczo-10-sezon-ksiadz-maciej-mateusz-rusin-320x400-nocrop

Wezółowa dowiedziawszy się że ksiądz Maciej organizował próbę chóru i jej nie powiadomił jest wściekła na wikarego. Kiedy efekty starania doktorowej w założeniu chóru nie są najlepsze, przychodzi on z pomocą. Przedstawia Dorocie swoją wizję chóru, mianowicie miałby być to chór gospel, który jak się później okazuje jest strzałem w dziesiątkę.

Seria 9[]

Razem z Michałową i ks. Robertem uczestniczy w przygotowaniu ks. biskupa Kozioła do nowej pracy. Wozi biskupa do kurii. Tam dyskutuje z biskupem Sądeckim na tematy filozoficzne. Kiedy Michałowa wpada w rozpacz z powodu wyjazdu Piotra Kozioła pociesza ją, że w kurii trwa remont i biskup nadal będzie mieszkał na plebanii. Widząc dziwne zachowanie biskupa wraz z ks. Robertem tłumaczy, że władza każdemu może uderzyć do głowy. Oni zaś z szacunku do ks. biskupa postanawiają go w porę ostrzec przed popadnięciem w samouwielbienie. Z Witebskim tworzy piosenki dla Pietrka na potrzeby jego szkoły disco polo. Zakłada Michałowej stronę internetową i uczy ją jej obsługi. Udziela Klaudii spowiedzi, gdy ta z miłości „zdradziła” Fabiana.

Seria 10[]

Do uzupełnienia.

Cytaty[]

  • „Dziecko do czytania namawiać i nakłaniać to jest pierwszy rodzica obowiązek.”
  • „Dzieciom od urodzenia trzeba czytać, jak najwięcej.”
  • „Ja się do ludzi nie nadaję.”
  • „Wiara to jest proces, który ma różne fazy.”
  • „Jak Kościół swoim autorytetem to potwierdzi to ludzie was sami stąd na taczkach wywiozą.” – do protestujących pod Urzędem Gminy
  • „No i jak ja jej to powiem?!” – do ławkowiczów, gdy wracał na plebanię po aresztowaniu Księdza i Kusego i bał się reakcji Michałowej
  • „No jak z Umberto Eco po prostu.” – o podziemnym przejściu między plebanią a kościołem
  • „Zaprawdę księże proboszczu, pomódlmy się za pana Stacha, bo to jego bohaterstwu wszystko zawdzięczamy.” – gdy Stach Japycz przekonał Michałową do rezygnacji ze stosowania postnej diety
  • „Każdy wikary ma takie same prawa.”
  • Strzeżcie się Danajów, nawet gdy składają dary” – cytat mylnie przypisany przez ks. Macieja Homerowi, w rzeczywistości jest to cytat z Eneidy Wergiliusza
  • „Nawet dar złą intencją podszyty być może.”
  • „Biedny Robert ofiarnie misję pełnił, którą ksiądz proboszcz mu zlecił i jest nieco poszkodowany. (…) Żeby prawdę z nich wydobyć, jak to trafnie Witold Gombrowicz ujmuje, musiał zbratać się.”
  • „To chyba taka bolesna zmiana cywilizacyjna jest, że sama sutanna już autorytetu nie daje.” (odc. 100. W blasku fleszy)
  • „Tu elementarne zasady logiki nie obowiązują.”

Cytaty o wikarym Macieju[]

  • „Zdolny, bestia.” – biskup Sądecki
  • „Oryginał trochę, taki naukowiec" - proboszcz Kozioł

Ciekawostki[]

  • Według ankiety przeprowadzonej w dniach 13.04-7.05.2015 ksiądz Maciej cieszy się największą sympatią wśród Gości i Użytkowników Ranczopedii. Zdobył on 33/63 głosów, wyprzedzając ks. Kozioła (22/63) oraz biskupa Sądeckiego i księdza Roberta (obaj 4/63).

Zobacz też[]

Postacie[]

Inne[]

Postacie
Główne Lucy WilskaKusyPaweł Koziołks. Piotr Kozioł
Pierwszoplanowe CzerepachHalinaKlaudiaDudaLodziaWitebskiWięcławskiWięcławskaWezółPolicjantWioletkaKingaJan JapyczStachMichałowaSolejukSolejukowaHadziukHadziukowaPietrekJolaks. Robertks. Maciej
Drugoplanowe DyrektorkaWezółowaBabkabp SądeckiFrancescaMonikaOlaPolakowskiMyćkoWargaczJagnaMarianekSzymekKasiaJędrzejWojtekWeronkaMarek KaratJakub
Epizodyczne DorotkaJasiekRysioMuniekZbyszekPółkotJerryMroczekBabcia LucyPaulStolarkiewiczBelgijkaZygmuntZbyszkoŁukasz BarańskiGufiZdrapekSchymallaCiotkaWeronika WięcławskaKaoWojewodaGrażynavan der WellPręgaHryćkoWięcekWinieckiBąkIgnaczakBorczukBartkowiakKusibaToniNamRembikJulkaKlugeNotzekMarysiaSkinVitoKurawskiMazurPopieluchMartaBieżunWargaczowaMyćkowaZosiaMatka ZosiProfesorGumkoDzikiMatematykBiolożkaFizyczkaChemiczkaGeografkaHistorykBacułaZielińskiGabrielskiKowalskiŁukasz (reżyser)LeśnikSzef partiiSekretarz partiiDziennikarzNaczelnyRomanPatrycja ZwinekTobasikPrezydent Miłoszewski
Ranczo Wilkowyje LouisEmanuel
Pozostali Postacie skrajnie epizodyczneZosia Tao Więcławska
Postacie wspominane w RanczuZmarła żona Kusego
Zwierzęta Hot Dog
Advertisement