ks. bp Piotr Kozioł
Ksiądz z Kusym
Ksiądz z Witebskim
Z Michałową
Proboszcz z Lucy
W szklarni
"Jesteśmy z panią, w tych trudnych chwilach"
ks. bp Piotr Kozioł, Proboszcz (ur. 2 czerwca 1962 r.[3][4] w Lublinie[5]) (Cezary Żak) - jeden z głównych bohaterów serialu Ranczo i filmu Ranczo Wilkowyje, w seriach 1-8 proboszcz parafii w Wilkowyjach, od ostatniego odcinka 8 serii biskup pomocniczy archidiecezji lubelskiej. Brat bliźniak Pawła Kozioła, ateistycznego i materialistycznego Prezesa PPU (wcześniej wójta gminy i senatora) Piotr Kozioł to człowiek oddany Bogu, głęboko wierzący i starający się pomagać swoim parafianom, traktuje swoje kapłaństwo jako misję nawracania do Boga - między innymi gdy dowiedział się o tym, że Kusy i Lucy żyją na "kocią łapę", postanawia wyjechać na misję do Afryki (jednak pozostał w Wilkowyjach, ponieważ kuria nie wyraziła zgody na jego podróż).
Pomimo, że proboszcz jest o wiele bardziej rozsądny, wyważony i delikatny niż jego brat, można zauważyć kilka podobieństw charakteru między bliźniakami - obaj bardzo lubią pieniądze oraz chcą mieć wpływ na wydarzenia we wsi. Ksiądz, podobnie jak i brat, doprowadzony do wściekłości potrafi użyć siły fizycznej (co pokazał podczas wizyty w prokuraturze). Do końca IV serii pozostaje z wójtem w ostrym sporze, jednak w przypadku wyższych konieczności obaj bracia gotowi są tymczasowo zawieszać broń i współpracować. Dla społeczności Wilkowyj ksiądz Piotr jest wielkim autorytetem. Uwielbia pielęgnować rośliny, głównie kwiaty. Ma nawet własną szklarnię.
Przed akcją serialu
Piotr Kozioł przyszedł na świat o 15 minut wcześniej niż Paweł. Jego matka była gospodynią na plebanii, a ojciec Jan[6] - komunistą, ale ideowym - przeprowadzał reformę rolną. Proboszcz był jako dziecko bardzo grzeczny, poukładany, spokojny. Bardzo lubił skarżyć na swojego brata Pawła, często się kłócili, co być może wynikało z pewnej rozbieżności poglądów między rodzicami. To Piotr naskarżył rodzicom np., że brat bliźniak pali papierosy. Wójt mówił, że Piotr kiedyś, gdy był mały, chciał uciec do Afryki. Obaj bliźniacy nie lubili swej cioci i bronili się przed wyjazdem do niej na wakacje. Jeszcze przed seminarium Piotr był bramkarzem w drużynie piłkarskiej. W młodości pisał piosenki, a jeden z jego utworów wykonywany był na festiwalu piosenki religijnej. Duże spięcie pomiędzy bliźniakami istniało na płaszczyźnie religijnej - Piotr był bardzo wierzący, Paweł czuł się ateistą. Ostatecznie braci podzieliła i skłóciła komunistyczna opcja polityczna przyszłego wójta - po ukończeniu szkoły średniej Piotr poszedł do seminarium, zaś Paweł zapisał się do PZPR.
Seria 1
Już w pierwszym odcinku kłóci się z bratem w sprawie kupna dworku przez Wójta. Gdy Amerykanka skarży się na duchy w nowym domu, początkowo bagatelizuje sprawę, jednak potem próbuje pomóc kobiecie i dostrzega, że odgłosy i fluorescencyjne napisy to sprawka Wójta. Kiedy natomiast Więcławski przerywa prace remontowe w dworku Lucy, ksiądz podsuwa budowlańcowi pomysł, aby ten pozwał Wójta do sądu o niezapłacenie za wykonanie robót. Po tym, jak Wójt blokuje posadę Lucy jako nauczycielki języka angielskiego w miejscowej szkole, oddaje jej do dyspozycji salkę parafialną. Z inicjatywy Amerykanki prosi parafian na kazaniu, aby zachowali umiar w piciu i domowej produkcji alkoholu. W związku z pomysłami Witebskiego postanawia założyć własną gazetę - "Wieść Parafialną" jako kontrę przeciwko pismu Wójta - "Wieści Gminnej", jednak po pierwszym numerze gazety pomysł ten upada. Kiedy Lucy chce zorganizować pogadankę o higienie i antykoncepcji, jest bardzo sceptycznie nastawiony, ale później zmienia zdanie i godzi się wziąć udział w takiej prelekcji. Tu jednak nie jest koniec jego kłopotów - kiedy w domu Solejuków dzieją się dziwne rzeczy - latają przedmioty - bardzo zniechęcony odprawia tam egzorcyzmy. Gdy cała sprawa się wyjaśnia razem z bratem, funduje stypendium dla Szymka Solejuka. Dla dobra gminy zmuszony jest do wystąpienia w roli wójta, gdy ten upija się przed przyjazdem kontroli z Unii Europejskiej. Przed wyborami zakłada tajny komitet wyborczy z Lucy, Kusym i Czerepachem. Dzięki niemu Wójt przysięga w kościele, że dotrzyma wszystkich punktów swojego programu wyborczego.
Seria 2
Dzięki niemu zostaje opanowana lokalna rewolucja w sprawie zamknięcia miejscowej gospody. Za pieniądze Lucy kupuje jeden z obrazów - abstrakcję Kusego. Później jednak widząc, że artysta zaczął malować konkretne rzeczy - diabły, prosi o wymianę zakupionego obrazu na inny, przestrzega też Kusego przed ulegnięciem fascynacji złu. Gdy do Wilkowyj przyjeżdża biskup, chce sprawić na nim jak najlepsze wrażenie, mówi nawet, że uprawia jogging. Po otworzeniu we wsi z inicjatywy Amerykanki Uniwersytetu Ludowego, prowadzi pierwszy wykład o Biblii, który ma jednak bardzo niską frekwencję. Z tego powodu głosi na kazaniu, że niekorzystanie z darmowej wiedzy jest ciężkim grzechem i zachęca parafian do korzystania z wykładów. Nie dając już sobie rady z rozżaloną Michałową, doprowadza do pojednania gospodyni ze Stachem Japyczem. Gdy Wezół planuje wyjazd do pracy za granicę, współpracuje ze skłóconym bratem, aby zatrzymać jedynego lekarza we wsi. Podczas imprezy urodzinowej, zorganizowanej jemu i Wójtowi przez Lucy, godzi się z bratem, jednak nieszczerze.
Seria 3
Po odkryciu, że Lucy i Kusy żyją ze sobą w nieformalnym związku, stwierdza, ze nie daje sobie już rady z parafią, przeżywa załamanie nerwowe i postanawia, że wyjedzie na misję do Afryki. Jednak kuria nie wyraża na to zgody, a do Wilkowyj przyjeżdża nowy wikary - ksiądz Robert. Kategoryczny i niedoświadczony młody ksiądz robi "porządki" we wsi, a Piotr, zaniepokojony działaniami nowicjusza, postanawia delikatnie przemówić mu do rozumu, co, ku zadowoleniu mieszkańców, udaje się. W ostatnim odcinku tej serii udziela ślubu Michałowej i Stachowi Japyczowi.
Seria 4
Udziela ślubu Lucy i Kusemu, Weronice i Kao, Wioletce i Staśkowi. Chrzci także Dorotkę - córeczkę pary głównych bohaterów. W wyborach na wójta popiera Lucy. W międzyczasie ma duże problemy z odwiedzinami rygorystycznej ciotki oraz z Michałową, która ciągle narzeka na swojego męża. Razem z ks.Robertem postanawia wysłać gospodynię na zasłużone wakacje. Po ostatecznej przegranej Wójta, godzi się z bratem - tym razem naprawdę.
Seria 5
Po 2 latach od zakończenia 4. serii, nadal trwa w zgodzie z byłym wójtem. Dochodzi do tego, że przygarnia swojego brata na plebanię, po tym, jak ten wyprowadził się z domu, z powodu kłótni z Haliną. Oprócz uporania się z problemem brata, musi podjąć decyzję na zezwolenie przeprowadzenia tzw. mszy obywatelskich, których pomysłodawczynią jest obecny wójt, Lucy. W końcu zgadza się, by takie "nabożeństwa" były odprawiane. Nie jest zadowolony, gdy okazuje się, że plebania popadła w poważne kłopoty finansowe przez dobroduszność księdza wikarego. W obliczu dramatycznej potrzeby zwraca się o pomoc do rady parafialnej - czyli Lodzi, a ta do swojego męża, Arkadiusza Czerepacha. Ten zaś obiecuje szybko wyciągnąć plebanię z kryzysu, jednak zastrzega sobie prawo do samodzielnego decydowania, zwłaszcza w sprawie cmentarza. Kozioł przymyka oczy na rażące naciągnięcia Czerepacha i pozyskuje z, bądź co bądź, niemoralnego źródła pieniądze. Kolejnym problemem, z którym musi się zmierzyć, to ateistka i antyklerykalistka Kinga, siostrzenica zmarłej żony Kusego. Jest poruszony jej postawą, jednak próbuje z nią rozmawiać. Na tym perypetie Piotra się jednak nie kończą. Michałowa, gospodyni na plebanii, choruje i księża muszą znaleźć nową pomoc domową, na którą zostaje wybrana Jola i o dziwo, dobrze sobie radzi. Jednak zazdrosna Michałowa daje się później we znaki, a księża starają się ją udobruchać i zapewnić o własnej wartości. Staje po raz pierwszy przeciwko pomysłowi Lucy, aby wprowadzić w gminie gimnastykę tai-chi. Boi się nowej, nieznanej filozofii, a nie daj Boże nowej religii, dlatego sprzeciwia się temu dziełu. Łagodzi spór pomiędzy Wargaczami i Solejukami, a najmłodszych, zakochanych w sobie nawzajem przedstawicieli rodów - Julkę i Szymka wystawia na roczna próbę czasu. W ostatnim odcinku, przez starania Michałowej i księdza Roberta, popiera Lucy w referendum w sprawie jej odwołania.
Seria 6
Z wilkowyjskimi dziećmi
Dyrektorka i Księża
Biskup przywozi na plebanię w Wilkowyjach nowego wikarego, Macieja, który jest bardzo wykształcony, ale niedoświadczony. Biskup ma wątpliwości co do wiary młodego wikarego, licząc na doświadczenie Proboszcza prosi go, aby mu się bacznie przyglądał.
Widząc jak młody wikary wykłada Michałowej zawiłości wiary, która coraz bardziej zaczyna interesować się feminizmem, postanawia zaprowadzić wikarego do urzędu gminy i zostawić go tam na posiedzeniu rady, aby zapoznał się z charakterami prostych ludzi.
Biskup telefonicznie prosi go, aby spróbował wyjaśnić kwestię wiary nowego wikarego. Okazuje się, że sam nie ma do tego głowy, więc może polegać na niezawodnej Michałowej, która mu pomaga.
Chłopi, którzy nie mogą się pogodzić się z faktem, że ich żony zaczęły buntować się przeciwko dotychczasowym porządkom domowym idą w tej sprawie do niego na skargę. Zaniepokojony sytuacją we wsi zwołuje naradę na plebanii.
Pod urzędem gminy narodził się protest. Piotr nie zamierza interweniować, bo jak sam twierdzi, kościół do polityki się nie miesza. Odradza również wikaremu, aby ten szedł pod urząd, chcąc poznać rację obu stron. Jak się później okazuje Proboszcz miał rację. Wybiera się również do biura swojego brata, Senatora, który wraz z Czerepachem odradza mu mieszanie się do konfliktu pod urzędem gminy. Po długiej rozmowie z księdzem Maciejem, dochodzi do wniosku, że nie powinien słuchać brata i podjąć interwencję. Wraz z wikarym udaje się do dworku, gdzie przedstawia Lucy stanowisko kościoła w sprawie protestu. Proponuje również, że urządzi na plebanii mediację, której stronami będą protestujący i władze gminy.
Seria 7
Tajemnicza choroba księdza
Proboszcz ujawnia finanse parafii
Michałowa usilnie stara się rozbudzić w nim nowe ambicje, co wywołuje u niego niepokojące objawy zdrowotne. Zapada na tajemniczą chorobę. Michałowa jest przekonana, że dni Proboszcza zostały już policzone. Jednak dr Wezół wpada na przyczynę niedomagania księdza. Ten jednak prosi doktora, aby nie zdradzał powodów swojej choroby. Michałowa, uważa że cudowne ozdrowienie księdza wiąże się z wielkimi planami opatrzności wobec proboszcza. Oznajmia proboszczowi, że nie pozwoli mu tych znaków przegapić.
Odwiedza go Czerepach, który przybywa na plebanię w celu wytargowania poparcia Kościoła dla nowej partii w zamian za jej przychylne stanowisko dla Kościoła.
Po namysłach podejmuje uczciwą, ale bardzo ryzykowną z wielu powodów decyzję o upublicznieniu budżetu parafii, co, według Michałowej i wikarego może prowadzić do tragedii.
Nie mogąc skupić się na plebani, jak i w kościele rozpaczliwie szuka cichego miejsca, w którym może przemyśleć swoje powołanie i usłyszeć wskazówki od opatrzności. Wzorem świętych mężów udaje się do lasu, gdzie buduje sobie samotnię. Niestety, zalety pustelni okazują się mocno przereklamowane.
Gdy pani wójt zostaje aresztowana, pod wpływem ostatnich przemian duchowych, uznaje, że jego obowiązkiem jest dać świadectwo prawdzie. Wraz z wikarym jadą po Kusego, pijanego otrzeźwiają przy użyciu sprawdzonych metod, i w trójkę wyruszają do prokuratury. Podczas spotkania z prokuratorem dochodzi do bardzo nieprzyjemnej rozmowy, w której prokurator posuwa się do gróźb i brzydkich insynuacji pod adresem księdza. Ten nie pozostaje mu dłużny i w przypływie furii uderza go. Zostaje za to aresztowany.
Biskup, zmobilizowany przez Michałową, doprowadza do zwolnienia proboszcza i Kusego. Mimo swojego osobistego zaangażowania ma jednak do niego ogromne pretensje za wywołanie skandalu i - czego jest pewien - kompromitację przed parafianami. Kiedy Biskup dowozi aresztanta do Wilkowyj, zaskoczony widzi, że wszyscy tłumnie i serdecznie witają księdza jak bohatera.
Na plebanii nieoczekiwaną wizytę skład biskup, który proponuje, ku zaskoczeniu księży, aby Michałowa została jego osobistą gospodynią. Proboszcz nie jest zadowolony z takiego rozwoju sytuacji, ale nie może przecież podważać zdania biskupa. Jednak po przemyśleniu, Michałowa zostaje na plebani w Wilkowyjach. Proboszcz obawia się, że Michałowa za każdym razem będzie mu wypominać, że zrezygnowała ze swojej kariery na rzecz tutejszej plebani.
Seria 8
Michałowa opiekuje się chorym proboszczem
Ksiądz i Michałowa
Z ks. Maciejem
Po nominacji na biskupa
Po niespodziewanym powrocie księdza Roberta do Wilkowyj Proboszcz ma nie lada problem. Musi w jakiś sposób zareagować i ukrócić konflikt narastający między wikarymi. Z pomocą przychodzi mu Michałowa, która z wdzięczności za podniesienie jej płacy postanawia za wszelką cenę pogodzić wikarych. Intryga gospodyni udaje się, a wikarzy żyją w zgodzie.
Wpada na pomysł krzewienia ducha chrześcijaństwa u dzieci i młodzieży poprzez własny przykład. Plan, który ma polegać na niesieniu realnej pomocy osobom potrzebującym, wymaga jednak sporych środków pieniężnych. Źródeł finansowania szuka m. in. u Więcławskiej i Wioletki, które zgadzają się przy sprzedaży na rzecz biednych obniżyć swoją marżę. Jednak na realizację planów potrzeba jeszcze 10 tys. miesięcznie. W tej sytuacji decyduje się poprosić o pomoc swojego brata, co też mimo stanowczego sprzeciwu Michałowej, wprowadza niezwłocznie w czyn. Udaje się do biura senatora, a tam - ku jego zdziwieniu - Czerepach obiecuje systematycznie dotować akcję, pod warunkiem, że ksiądz wspomni o tym podczas kazań. Następnie, zgodnie z powziętym postanowieniem wdraża w życie pomysł kształtowania chrześcijańskich postaw. Ku rozpaczy Dyrektorki wyprowadza dzieci ze szkoły, nie bacząc na przepisy nakazujące zapewnienie takiej grupie stosownej opieki. Ksiądz opiekę powierza Najwyższemu i twardo przystępuje do realizacji planu. Niestety doświadczone tą nagłą pomocą mieszkanki Wilkowyj są dalekie od zachwytu. Po tej dobroczynnej akcji księża są tak zmęczeni, że ledwo są w stanie przyjąć gratulacje od Lucy, która odwiedza ich w porze obiadu, by podziękować za te szczytne działania.
Kiedy wysyła Księdza Roberta do domu Hadziuków na "misję rozpoznawczą", na plebanii zjawia się biskup Sądecki, do którego doszły niepokojące słuchy o eksperymentach proboszcza odnośnie nauczania religii. Po raz kolejny z pomocą przychodzi niezastąpiona Michałowa, która całej rozmowie przysłuchuje się za drzwiami. Biskup po rozmowie z Michałową zmienia zdanie i pozwala księdzu Piotrowi kontynuować "rewolucję chrześcijańską", ale wyłącznie jako eksperyment w zakresie nauczania religii. Zapowiada, że pod koniec roku szkolnego przyjedzie z wizytacją i oceni efekty.
Wikarzy wpadają na pomysł uruchomienia na plebani telefonu zaufania. Proboszcz choć początkowo sceptyczny, podchwytuje ideę. Kiedy wikarzy udają się z dziećmi na wycieczkę, Proboszcz musi sobie radzić sam nieustannie dzwoniącym telefonem.
Zostaje pilnie wezwany do kurii, gdzie odbywa tajemniczą rozmowę z księdzem biskupem. Kiedy Lucy chce wyjechać ze swoją rodziną do Stanów, stwierdza, że społeczność Wilkowyj nie jest jeszcze na to gotowa i zwołuje zebranie mieszkańców wsi w kościele, gdzie wygłasza mowę, po której wszyscy udają się pod dworek, gdzie proszą Lucy, aby nie opuszczała kraju.
Wilkowyje po raz kolejny odwiedza biskup Sądecki, który podczas uroczystej mszy świętej ogłasza, że Ojciec św. mianował ks. Piotra biskupem pomocniczym archidiecezji lubelskiej.
Seria 9
Biskup przygotowuje się do pracy w kurii
Biskup Kozioł przygotowuje się do pracy w kurii. Jest tym bardzo przejęty, boi się, że sobie nie poradzi. Wspiera go Michałowa i księża. Ksiądz Maciej zawozi biskupa do kurii. Biskup Sądecki oprowadza księdza po kurii, pokazuje jego nowy gabinet i przedstawia pracującym w kurii księżom. Michałowa popada w rozpacz, nie wyobraża sobie, by ksiądz mógł wyjechać z Wilkowyj, jednak z powodu remontu w kurii, ksiądz zostaje poproszony o dalsze mieszkanie na plebanii w Wilkowyjach przez kilka miesięcy. Uspokaja to nie tylko Michałową, on sam przyjmuje tę wiadomość z wielką ulgą.
Biskup Sądecki przedstawia księdzu współpracowników
Biskup Kozioł pragnie zwalczyć każdy grzech w Wilkowyjach. Swoją misję zaczyna w dworku. Krytykuje Lucy, za to, że toleruje pod własnym dachem to, że bez ślubu żyją tam Monika z Jerrym i Kinga z leśnikiem. Poruszona Lucy próbuje rozwiązać problem. Gdy leśnik i Jerry wyjeżdżają służbowo, biskup znajduje kolejny problem moralny. Jest nim fakt, że jego bratanica, Klaudia żyje bez ślubu z Dudą. Próbuje rozmawiać z Fabianem, Duda jest jednak stanowczy. Następnie rozmawia z Haliną. Klaudia oburzona tym faktem wpada rozzłoszczona na plebanię.
Biskup z Lucy
Biskup z czasem coraz lepiej radzi sobie na sowim stanowisku, przejmując po części styl bycia biskupa Sądeckiego, co zauważa Michałowa i księża. Księża chcą zwrócić uwagę biskupowi, że władza, nawet duchowna może uderzyć do głowy. Biskup jest oburzony. Zwołuje kilka osób, m.in. Lucy, Kingę, Solejukową i Dudę, by utworzyć pewnego rodzaju komitet, by uchronić go przed samouwielbieniem.
Na plebanię przychodzi Lucy, a wkrótce również Więcławska. Biskup staje przed wyborem, któremu z kandydatów na wójta udzielić poparcia. Michałowa doradza mu neutralność.
z księżmi
Podczas kampanii wyborczej wzywa Dudę i Więcławską do siebie i mówi, że Kościół pozostanie neutralny, ale tylko w sensie politycznym, lecz nie moralnym. Wzywa ich do refleksji nad ich postępowaniem.
Ksiądz angażuje się w akcję zbierania pieniędzy dla pana Marka i przekazuje pewną kwotę.
Do spowiedzi przychodzi Więcławki i wyznaje, że to on wyłączył prąd podczas wystąpienia Dudy podczas debaty.
z Michałową
Biskup z Michałową udają się do dworku ciepło pożegnać Lucy, gdy okazuje się, że wyjeżdża ona do USA.
Ksiądz decyduje się zostać na plebanii, mimo ukończonego remontu kurii.
Ranczo Wilkowyje
Z Więcławskim w lesie
Ksiądz z Michałową
Przed odprawieniem porannej mszy na zakrystię przychodzi do niego Wójt z prośbą, by odprawić tę mszę w jego intencji. Ksiądz, choć niechętnie, godzi się na to.
Pewnego dnia wpada do niego na plebanię roztrzęsiony Więcławski i błaga o pomoc - okazuje się, że Wójt chce zamordować przeprowadzającego kontrolę w urzędzie Czerepacha za pomocą starego poloneza i chce w swój niecny plan wciągnąć budowlańca. Razem z Andrzejem przychodzi na miejsce i udaremnia zbrodniczy plan brata. Ten wścieka się i w zamian chce przejechać polonezem Księdza i Więcławskiego. Obaj w ostatniej chwili unikają śmierci pod kołami, a chwilę później muszą ratować niedoszłego mordercę przed utopieniem się w bagnie.
W międzyczasie wzywa Czerepacha na plebanię i usiłuje go odwieść od planów usunięcia Wójta ze stanowiska. Jednak kontroler jest nieugięty. Ostatecznie jednak pod wpływem słów proboszcza, były sekretarz gminy postanawia łagodniej potraktować swojego dawnego przełożonego.
Kiedy niespodziewanie zza oceanu przyjeżdża mąż Lucy, Louis, zarówno Amerykanka, jak i Kusy przychodzą do niego w celu poradzenia się, co robić w obliczu zaistniałej sytuacji. Pleban jest jednak bezradny i nakazuje Lucy powrócić do męża, a Kusemu, żeby usunął się z jej życia.
Musi załagodzić sytuację, kiedy to wściekli mieszkańcy wsi chcą zlinczować Kusego, Louisa, Solejuka i Hadziuka za kradzież ich furmanek. Z pomocą przychodzi mu policjant Stasiek. Potem, już na plebanii, dowiaduje się o faktycznym celu przyjazdu Amerykanina do Wilkowyj.
Ciekawostki
- Proboszcz występował we wszystkich odcinkach serialu, oprócz 73 - Świadek koronny. W 102. odcinku Jedźmy, nikt nie woła pojawił się tylko na kilkanaście sekund, nie wypowiadając ani jednego słowa.
- Podczas rozmowy zapoznawczej z Lucy, Ksiądz stwierdza, że on i wójt są bliźniakami dwujajowymi. Najprawdopodobniej jednak- z uwagi na to, że są niemalże identyczni- są bliźniakami jednojajowymi. Drobne różnice w wyglądzie braci wynikają głównie z trybu życia- Ksiądz wygląda młodziej, gdyż nie pali, mniej pije i rzadziej wpada w złość.
- W odc. 17, po przyglądnięciu się wpisowi z teczki osobowej księdza można zauważyć, że matka Piotra i Pawła Koziołów miała na imię Barbara.
Cytaty
- "No doprawdy Michałowa w depresji no to to jest naprawdę dopust Boży, ale Michałowa w euforii to już chyba gorzej być nie może!" - do wikarego Roberta
- "Bliźniaki, ale dwujajowe, przepraszam za wyrażenie." - do Lucy
- "Jakbyś zobaczył rachunki za ogrzewanie, tobyś się dopiero spocił." - do Więcławskiego
- "Ja nie polityk, że na każdą okazję inne słowo u niego jest." - do wójta
- "A władza niech Luftwaffe zamknie dożywotnio!" - do Staśka, o modelach latających skonstruowanych przez Marianka
- "Nawet na wojnie zdarzają się układy!" - do wójta
- "Nie dziwota, że świętej pamięci męża pani Michałowej Pan tak młodo zabrał do swojego królestwa."
- "Ja od dawna wiem, że Michałowa mi się trafiła za moje grzechy. Ale żebym ja do tego stopnia nagrzeszył, to ja naprawdę nie przypuszczałem."
- "Ani Ty nie wiesz, co Tobie pisane, ani nikt nie wie... Tylko Pan Bóg." - do Kusego
- "Apage, apage satanas, apage satanas... APAGE!!!" - podczas egzorcyzmowania domu Solejuków, gdy zobaczył wiszący na ścianie plakat z Victorią Beckham
- "A Hadziukowa z Więcławską to królowe są? A Michałowa trzecia – caryca?" - do Michałowej i Lucy
- "Więcławski... Ty to czasem taki gramotny jesteś, jak ten Pietrek, co u ciebie robi..."
- "Krętymi ścieżkami prowadzi nas Pan - jak mawia psalmista..." - do wójta
- "Wie pani, dlaczego Kościół przetrwał 2000 lat? Dlatego, że stawiał przed ludźmi zadania trudne, ale osiągalne." - do Lucy
- "Ale wójta toby szlag trafił..." - o wójcie
- "Ten to nawet można by było powiesić." - o obrazie Kusego przedstawiającym diabła
- "O szczęście niepojęte do brata ciotkę śle." - do Michałowej i wikarego
- "Wójt wkroczył na poświęconą ziemię, no to coś ważnego musiało się stać." - o Wójcie
- "Prawdziwa cnota krytyk się nie boi."
- "Konserwatysta?! Ty beton partyjny jesteś, a nie konserwatysta!" - do Wójta
- "Słabszych, choćby i grzesznych bronić przed prześladowaniem to jest pierwszy chrześcijanina obowiązek." - do Michałowej
- "Polak ma trudny charakter. Z Panem Bogiem będzie się wadził, diabłu ogarek przypali, ale Matki Boskiej nigdy nie oszuka. Matka to matka." - do Lucy, Michałowej i księdza w dyskusji o ślubowaniu trzeźwości.
- "Antychryst na nas napada, ale się nie damy!"- o mafii do wikarego
- "Są rzeczy trudne, niemożliwe i całkowicie nie do pomyślenia. To jest, niestety, ten ostatni przypadek." - do Lucy o pogodzeniu się z Wójtem
- "Kanalia, ale cóż poradzić, też stworzenie Boże." - o Wójcie
- "Łapie wszystkich, jak bramkarz piłki. Na trenerkę Dudka powinni ją wziąć." - o Michałowej
- "Ja się będę modlił o takiego kaca dla ciebie, żeby ci się raz na zawsze pić odechciało." - do Kusego
- "W więzieniu mniej człowieka obserwują niż we własnym domu." - o Michałowej
- "Co ja z tą kobietą mam to ludzki język wypowiedzieć nie zdoła." - o Michałowej
- "No przepis powinien być, żeby wdów na plebaniach nie zatrudniać..."
- "Chwalcie łąki umajone... Eee... (macha ręką)" - w czasie depresji
- "U nas organa porządku znane ze swej skuteczności" - do wójta
- "Kościelnej? Wójcie, wójt to chyba powinien sobie głowę zawiązać, a nie nogę." - do wójta
- "Jeśli wójt pracy na obczyźnie szuka, to pomożemy. Ale łatwo nie będzie, bo do pracy za granicą to jakieś kwalifikacje są potrzebne."
- "W to nie wątpię, że wójt dla własnej korzyści gotów jest nawet słuszne rzeczy robić."
- "Albo ja ich wszystkich pożenię, albo ja się w ogóle na proboszcza nie nadaję!"
- "Dwie szyby w drobny mak, a w ziemi szkła tyle że sitem trzeba będzie przesiewać." - do policjanta
- "Klaudia, Klaudia, ja w cuda nie wierzę, oczywiście w takie cuda." - do Klaudii, gdy mu powiedziała, że tęskni za ojcem
- "Naprawdę, dzięki Michałowej ja nie muszę sobie wyobrażać, jak wygląda czyściec."
- "Traktor, obora, piorunochron, poświęcenie telewizora... Panie Czerepach!!!"
- "Ksiądz jest gorszy od sekularyzacji!" - do wikarego, gdy ten porozdawał pieniądze parafii potrzebującym
- "Milcz, Wargacz! Durniu! Jak cię ekskomuniką obłożę, to zobaczysz. To cię w niepoświęconej ziemi pochowają! Z ciebie to taki katolik, jak ze mnie baletnica." - do Wargacza
- "Boże! Wy to jak ten naród nasz jesteście, nieszczęsny. We wszystkim na pół podzielony, a w środku morze nienawiści! A jedni drugich warci!" - do Solejuków i Wargaczów
- "W najczarniejszych myślach ja nie przypuszczałem, że na własnej plebanii będę podwójne życie prowadził!" - do wikarego Macieja, który zaproponował kupno pierogów u Wioletki i ich zjedzenie po kryjomu, gdy Michałowa zafundowała księżom post.
- "Nie no Michałowa chyba oszalała!"
- "Pan nad nami czuwa." - do Dyrektorki Szkoły
- "Kiełbasa...zaiste Pan nad nami czuwa!" - do wikarego Macieja
- "Gdyby nie brat komuch to ja już biskupem bym był..." - do Lucy
- "Ja swojego brata znam... Mam prośbę: pomódlmy się za naszą ojczyznę." - do biskupa i wikarych po ogłoszeniu wyników wyborów parlamentarnych
- Proboszcz:"Co ja mam w tańcu z gwiazdami jakimś wystąpić?"
Michałowa:"To akurat z Księdza nadwagą to niezbyt dobry pomysł"
- "Mnie wystarczy, że Michałowa podsłuchuje. Drugiego takiego czułego rekordera jak Michałowa to w żadnych studiach nie mają."(Ranczo Wilkowyje)
- "Stary Pietrek, a głupi! Jak dzieciak jaki myśli, że każdy może dzwonami zabawiać się! Ja ci podzwonię na drugi raz, ja ci podzwonię..." (Ranczo Wilkowyje)
Cytaty o księdzu Piotrze Koziole
- "Póki taki proboszcz u nas jest, antyklerykalizm w gminie przyszłości ni ma!" - Hadziuk
- "Uparty tak jak ma na nazwisko!" - Michałowa
Zobacz też
Postacie
Inne
Przypisy
| Postacie – Ranczo Wilkowyje | |
|---|---|
| Główne | Lucy • Kusy • Louis • Wójt • Ksiądz • Czerepach |
| Pierwszo- i drugoplanowe | Duda • Halina • Klaudia • Pietrek • Solejuk • Solejukowa • Stach • Michałowa • Hadziuk • Hadziukowa • Policjant • Wioletka • Więcławski • Więcławska • Wezół • Wezółowa • Emanuel • Witebski • Lodzia • Dyrektorka • Babka • Jasio • Muniek • Kasia • Hryćko • Więcek • Bąk |