Ranczopedia
Advertisement

Jakub[5] Sokołowski[6] pseudonim Kusy (Paweł Królikowski) – jeden z głównych bohaterów serialu Ranczo i filmu Ranczo Wilkowyje. Jego żoną została główna bohaterka – Lucy Wilska. Małżeństwo doczekało się córki Dorotki.

Kusy jest wykształconym, inteligentnym czterdziestolatkiem, artystą – maluje obrazy, woli wielką sztukę od komercji, czyli „malowania diabłów”. Po śmierci żony na długi czas popadł w alkoholizm, jednak dzięki Lucy udało mu się wyrwać z nałogu. Z wzajemnością zakochany w Amerykance, dla niej był gotów nawet umrzeć – chcąc rzucić się pod jadący autobus, jednak ostatecznie dostał się pod koła roweru Solejuka.

Przed akcją serialu[]

Kusy jest rodowitym mieszkańcem Wilkowyj, posiada humanistyczne wykształcenie, o czym świadczy znajomość łaciny. Niewykluczone, że studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych[7]. W swoim czasie – około 15 lat przed rozpoczęciem akcji serialu[8] – był dumą Wilkowyj, jako ceniony i dobrze zapowiadający się artysta malarz. Po śmierci żony, wynikłej z ciężkiej i niespodziewanej choroby[9], Kusy załamał się, przestał tworzyć i popadł w alkoholizm. Pół roku po stracie żony, pewnego dnia pijany zasnął w swoim domu z zapalonym papierosem, wywołując pożar. Dom i wszystkie rzeczy Kusego spłonęły, a on sam został ranny – belka przygniotła mu nogę, w wyniku czego przez cały serial na nią utyka. Jakub nie wspomina o swojej byłej żonie, chociaż pewnie była mu bardzo bliska. Na nogi próbowała postawić go Babcia Lucy, której Kusy do tej pory jest niezmiernie wdzięczny za opiekę i schronienie. Po wypadku żył z prac dorywczych, wrócił do malowania dopiero w 2. serii serialu. Poznajemy go jako wdowca, nieposiadającego żadnego majątku.
Jak dowiadujemy się pod koniec V serii, jego zmarła żona miała siostrę, zaś Kusy jest wujkiem jej córki Kingi.

Seria 1[]

13

13. odcinek

W pierwszej serii poznajemy Kusego jako alkoholika, ale zarazem człowieka bardzo mądrego i zaradnego. Mieszka w zniszczonej kanciapie, na terenie posiadłości Lucy – dziedziczki wilkowyjskiego dworku. Początkowo pomaga Więcławskiemu pogorszyć wizerunek domu, by Amerykanka tanio sprzedała go Wójtowi, jednak później zakochuje się w kobiecie i pragnie, by została w Polsce na stałe. Kusy czuje się zakłopotany i niewart tak zadbanej i inteligentnej kobiety, jaką jest jego ukochana Lucy, więc flirtuje z Wioletką, śliczną miejscową barmanką. Jest zazdrosny o to, że Wilska spotyka się z Witebskim. Po małym wypadku, kiedy jedzie pijany rowerem i wpada na pień drzewa, toczy walkę z Lucy o zerwanie z jego nałogiem – alkoholizmem. Niestety wszelkie próby zaprzestania picia okazują się nieudane i dopiero po porwaniu Amerykanki przez Hadziuka i Solejuka postanawia zerwać z uzależnieniem, by ratować ukochaną. Doktor Wezół wszywa Kusemu preparat, który w połączeniu z alkoholem zabija. Po dwóch miesiącach od początków abstynencji, Kusy znów sięga ze wzruszenia po alkohol, widząc że Lucy przygotowała mu schludny pokój w jej dworku. Mężczyzna, pamiętny tego, że ma wszyte pod skórę zabójcze lekarstwo, bardzo boi się śmierci i w jej obliczu wyznaje Lucy Wilskiej miłość, która na szczęście jest odwzajemniona. Historia kończy się szczęśliwie, ponieważ okazuje się, że doktor wszył Kusemu witaminy, a nie zabójczy preparat. Jednak Kusy przeżył chwile grozy i w rezultacie nie bierze od tej pory ani grama alkoholu do ust. Po gminnych wyborach spędza z Amerykanką noc.

Seria 2[]

24

24. odcinek

Po niespełnionej nocy z Lucy, Kusy postanawia od niej odejść, tłumacząc że nie chce zmarnować życia tak wyjątkowej osobie. Według niego ukochana zasługuje na kogoś bardziej wartościowego. Amerykanka nie potrafi przekonać Kusego do stworzenia wspólnego związku i niejako zastępczo podsuwa mu pomysł powrotu do malarstwa. Mężczyzna podchwytuje pomysł, ale maluje abstrakcje, niezrozumiałe dla większości mieszkańców Wilkowyj. Lucy, w trosce o ukochanego, prosi swoich znajomych – Jerry’ego i Proboszcza o kupienie kilku dzieł miejscowego malarza. Ku zdziwieniu Kusego, na zakup daje się namówić także Wójt. Kusy snuje podejrzenia, które okazują się prawdą – mężczyzna znajduje obrazy kupione przez Jerry’ego w piwnicy i wścieka się na Lucy, że chciała go oszukać. W złości postanawia on zająć się malowaniem czegoś, co wszystkim będzie się podobało, czyli obrazów przestawiających konkrety – Diabły. Jako agentkę do sprzedaży dzieł zatrudnia Klaudię, córkę Wójta. Po namalowaniu kilku Diabłów Podlaskich i przestrodze Księdza o ulegnięciu fascynacji złem, postanawia wrócić do malowania ulubionych abstrakcji, co powoduje niezadowolenie wójtówny i brak pieniędzy na raty za samochód Lucy. W rezultacie auto wraca do byłego właściciela, jednak Kusy czuje się spełniony artystycznie przez tworzenie takich obrazów. Kiedy Lucy organizuje przyjęcie urodzinowe dla Wójta i Księdza, nie wierzy on w możliwość powodzenia próby pojednania zwaśnionych braci. W trakcie imprezy, na której Piotr i Paweł fałszywie się godzą, Kusy zdaje swoje życie na łaskę przeznaczenia, aby ono zadecydowało o tym, czy powinien być z ukochaną Amerykanką. Rzuca się pod jadący autobus z myślą, że jeśli przeżyje, wyzna swoje wielkie uczucie spadkobierczyni dworku. W rezultacie Kusy wpada pod koła roweru Solejuka i wychodzi z kraksy bez szwanku. Po przyjęciu urodzinowym wyznaje bezgraniczną miłość Lucy, daje możliwość stworzenia związku i spędza z nią noc przy wystrzałach sztucznych ogni.

Seria 3[]

LucyKusy1

Kusy z Lucy

Kusy i Lucy tworzą bardzo szczęśliwą parę, jednak zatajają swoje uczucia przed społecznością Wilkowyj, ponieważ oboje wiedzą, że na wsi nieformalne związki nie są tolerowane. Skrzętnie ukrywaną tajemnicę komplikuje jednak pojawienie się Czerepacha, który zakłada na wsi radio. Oczywiście nie jest to czysty interes, ponieważ były sekretarz gminy dopuszcza się założenia podsłuchów w darmowych odbiornikach radiowych, które zostają dostarczone do każdego wilkowyjskiego domu. Ku nieszczęściu zakochanej pary, odgłosy ich miłosnych igraszek nagrywają się na taśmy i wkrótce dzięki Radiu Wilkowyje cała społeczność wsi dowiaduje się o zażyłych relacjach łączących go z Lucy. Wtedy też wybucha konflikt z Proboszczem, który nie może tolerować nieformalnego związku jego parafian. Duchowny stwierdza, że nie radzi sobie ze sprawami Wilkowyj i postanawia spełnić się jako misjonarz w Afryce. Kontrę stawia Kusy z ukochaną – razem dochodzą do wniosku, że nie będą gorszyć dalej księdza i innych parafian i to oni opuszczą wieś. Tę niefortunną sytuację pomaga rozwiązać kuria, która zsyła księdzu proboszczowi nowego, sprawiającego problemy wikarego. Natomiast zakochana para obiecuje, że w przyszłości sformalizuje swój związek. W ostatnim odcinku III serii oświadcza się ukochanej, a na ślubie Stacha i Michałowej dowiaduje się, że Lucy spodziewa się dziecka.

Seria 4[]

Ranczo-5

Kusy, Lucy i Dorotka

Kusy, po wielu perypetiach, bierze kościelny ślub z Lucy – w tym odcinku widzowie dowiadują się, że ma on na imię Jakub. Wcześniej parze rodzi się córeczka – Dorotka. Świeżo upieczony ojciec odnosi się do dziecka z nadopiekuńczością i zbytnią troską, czego szczególnym wyrazem jest sytuacja, gdy wyparza i szoruje wszystkie meble w dworku, aby dziecko nie nabawiło się jakichś chorób. Po raz kolejny Kusy daje wyraz swojej bezgranicznej miłości do Dorotki, gdy przed jej chrztem dokładnie czyści i poleruje kościół, aby wyeliminować wszelkie zarazki i bakterie.

Witebski, po napisaniu swojej pierwszej książki, proponuje mu, żeby został jego wydawcą. Kusy godzi się, a książka Tomka – powieść dla kobiet – odnosi wielki sukces na rynku.

Bierze udział w potyczkach pomiędzy zastraszającymi wieś mafiozami a społecznością Wilkowyj oraz, z pomocą żony i innych mieszkańców, doprowadza do wypędzenia ich ze wsi. Jakub ma spore wątpliwości co do startu Lucy w wyborach, ale pomimo tego całym sercem wspiera swoją ukochaną. Jest bardzo szczęśliwy, że jego żona w ostatnim odcinku zostaje wybrana na wójta.

Seria 5[]

Z racji tego, że jego żona jest wójtem, na Kusego spada większość obowiązków związanych z zajmowaniem się domem oraz małą Dorotką. Artysta, mimo trudności, radzi sobie z nimi.

Jako wydawca odnosi kolejny sukces – wydaje, napisaną przez Solejukową, książkę o pierogach, która staje się bestsellerem. Znacznie gorzej idzie mu z Witebskim – przez całą V serię usiłuje zmusić go do napisania kolejnej książki, jednak poloniście idzie to bardzo opornie. Dopiero w ostatnim odcinku książka zostaje ukończona. Jest za to świadkiem miłosnych perypetii między Tomkiem a policjantką Francescą. Najpierw, swoim zjawieniem się w domu Witebskiego przerywa im romantyczne spotkanie, za co zostaje obezwładniony i skuty kajdankami przez Włoszkę, później daje Tomkowi schronienie, gdy ten przestraszył się konkretnych małżeńskich planów swojej ukochanej i uciekł przed nią, aż w końcu pomógł profesorowi ponownie skontaktować się z Francescą widząc, że polonista strasznie cierpi z powodu utraty ukochanej.

Pewnego wieczoru, małżeński spokój jego i Lucy przerywa pojawienie się Grażyny – siostry jego zmarłej pierwszej żony. Szwagierka postanowiła czasowo podrzucić im swoją dorastającą córkę Kingę, a sama wyjechać do Niemiec. Kusy kategorycznie odmawia, jednak Grażyna zachowuje się wyjątkowo bezczelnie i o świcie wyjeżdża z Wilkowyj, zostawiając Kingę w dworku. Nastolatka okazuje się osobą o trudnym charakterze, bezkompromisową i nieuznającą autorytetów. Próby rozmowy z nią początkowo spełzają na niczym, z czasem jednak oboje z Lucy znajdują z Kingą wspólny język.

Gdy część społeczeństwa daje wyraz niezadowolenia ze sprawowania rządów Lucy i zbliża się referendum w sprawie jej odwołania, Kusy ponownie wspiera swoją ukochaną, a pomaga mu w tym Kinga. W ostatnim odcinku wraca Grażyna i chce zabrać córkę ze sobą, nie zważając na to, że Kinga bardzo chce zostać, a małżeństwo Sokołowskich również chce ją zatrzymać w Wilkowyjach. Ostatecznie jednak, pod wpływem rozmowy z księdzem wikarym, Grażyna zmienia zdanie i pozwala Kindze dalej mieszkać u szwagra.

Seria 6[]

576700 410066592345495 189104267775063 1535959 1167214896 n

Lucy i Kusy mają problem z Kingą. Kusy denerwuje się nagłym wezwaniem do szkoły. Próbuje dowiedzieć się od Kingi, co takiego zrobiła, ale bezskutecznie. Jak się później okazuje, Kinga pobiła skina. Kusy poczuł na własnej skórze, jak trudne jest wychowanie dziecka. Następnie Kusy prowadzi Kingę do studia wilkowyjskiej telewizji internetowej i prosi Witebskiego, aby dał jej czas na antenie. Uproszony przez Kusego Witebski godzi się, ale jego wstępne opory okazują się jak najbardziej uzasadnione. Audycje Kingi to w istocie pełne furii ataki nie zostawiające na oświacie suchej nitki.

Kusy angażuje się w sprawę spółdzielni socjalnej. Razem z Babką, Magistrem i bezrobotnymi kobietami wpada na, jak się później okazuje, genialny pomysł na założenie firmy. Pomysł ten polega na tym, że Babka od lat robi rewelacyjne kremy, w które zaopatruje się większość kobiet z okolicy. Kusy usiłuje wdrożyć kobiety ze spółdzielni socjalnej do samodzielnego działania, co łatwe nie jest, ale i tak prostsze od sytuacji z Kingą, w której skin, pobity przez nią w pierwszym odcinku serii, zakochuje się na zabój.

Kusy przeżywa dalsze problemy wychowawcze z Kingą. Ta zaprasza do domu skina, którego wcześniej pobiła. Zamykają się w pokoju na górze. Kusy postanawia, że musi pilnować Kingi, aby ta nie popełniła jakiegoś głupstwa. Pod byle jakim pretekstem wchodzi do pokoju i, ku swemu zdziwieniu, nie zastaje żadnej podejrzanej sytuacji.

Pod wpływem przemian kobiet w spółdzielni socjalnej oraz troski o edukację własnej córki poświęca noc na przemyślenie systemu edukacji, ponieważ zaobserwował, że wielu ludzi – mimo skończonych szkół – nadal pozostaje życiowo bezradnymi. Ranek zastaje Kusego w rewolucyjnej furii – tak wielkiej, że nawet Kinga ze zdumieniem stwierdza, że przy Kusym jest minimalistką. Kusy zmusza dyrektorkę do ulicznego przepytywania absolwentów z zaliczonego programu – z żałosnym skutkiem, bo mózg informacje nieprzydatne eliminuje w pierwszej kolejności, a przydatnych informacji jest w programie niewiele. W taki oto sposób Kusy zapoczątkowuje wielką rewolucję oświaty w Wilkowyjach.

Gdy Lucy próbuje rozwiązać problem bezpańskich zwierząt i wpada na pomysł powszechnej sterylizacji, Kusy uświadamia ją, że w Wilkowyjach to się nie uda; raczej mało kto przyjdzie sam dobrowolnie do weterynarza wysterylizować swoje psy. Lucy, przygnębiona wizją tabunów bezpańskich psów, nalega na Kusego, żeby jednak wymyślił coś w tym temacie. Kusy najpierw słabo protestuje, ale w końcu wpada na szczęśliwe rozwiązanie, wykorzystujące niskie instynkty do wyższych celów.

Propozycja Kusego radykalnych zmian w lokalnej edukacji napotyka oczywiście na opór ciała pedagogicznego, w końcu jednak nauczyciele przełamują się. Zaczyna się rewolucja oświatowa.

Kusy na początku próbuje uczyć dzieci zasad savoir-vivre’u, skutek jednak jest taki, że dzieci demolują mu zastawę stołową. Później namawia dzieciaki do wyjazdu na wycieczkę, lecz na takie przedsięwzięcie potrzeba dużo pieniędzy. Dzieciaki, według nowego programu, podejmują różne akcje, w celu zdobycia środków na zagraniczną wycieczkę, którą też sami logistycznie muszą przygotować.

Kuratorium Oświaty wysyła do Wilkowyj kontrolera. Jego pojawienie się w szkole sieje grozę, zaś on gromadzi coraz więcej dowodów winy dyrektorki. Dyrektorka przychodzi do Kusego i prosi go o to, żeby coś wymyślił, bo jest jej to winien. Kontroler widzi ewidentnie zaniedbania w nauczaniu. Kusy próbuje ratować szkołę, zapraszając rodziców na spotkanie, ale wychodzi na to, że tylko grono pedagogiczne zainteresowane jest tym tematem. Jak się później okazuje, rewolucja oświatowa w Wilkowyjach kończy się szczęśliwie za sprawą Senatora, który poprzez swoje kontakty załatwia dyrektorce medal Komisji Edukacji Narodowej.

Seria 7[]

65938 574340455918107 1055884559 n
480816 600923736593112 205105593 n
482498 600923886593097 632907200 n

W siódmej serii małżeństwo Lucy i Kusego przeżywa kryzys za sprawą pojawienia się w dworku agentki sztuki – Moniki. Kusy zadowolony, że dostał od losu szansę, bardzo angażuje się w malowanie nowych obrazów. Nie zauważa, że Lucy zaczyna poważnie martwić się o ich małżeństwo, ponieważ Kusy, zamiast kolejną noc spędzać z żoną w sypialni, spędza ją z agentką na rozmowach o sztuce. Monika daje do zrozumienia Kusemu, że musi wybrać między domem a karierą, wpada też na pomysł kręcenia videoartu o Kusym, co przedłuża niepokojąco jej obecność w dworku.

Ponieważ Monika coraz mocniej uzurpuje sobie prawo do dysponowania Kusym, Lucy i Kinga podejmują desperacką próbę przebicia Moniki poprzez odwołanie się do próżności Kusego. Nadskakują mu i dogadzają, jak nigdy, na każdym kroku okazując uwielbienie i cześć. Kusemu za bardzo się to nie podoba i prosi kobiety, aby przestały tak nad nim nadskakiwać, bo nigdy wcześniej tego nie robiły i głupio się czuje.

Tymczasem sytuacja w dworku się zaognia, kiedy Monika ostentacyjnie kupuje w aptece test ciążowy. Lucy podejrzewa niewierność męża. Monika wpada przypadkiem na pomysł, że będzie pozować Kusemu nago i kręcić podczas sesji malarskich videoart. Lucy wyraża swoją opinię na ten temat tłukąc talerze, a przestraszony Kusy, zamiast do pracowni, ucieka na ławeczkę. Jednak Lucy pod naciskiem Moniki zgadza się, aby mąż namalował akt. Monika coraz śmielej próbuje wykorzystać sytuację i wszystkie swoje niewątpliwe atuty, aby zrealizować plan przejęcia wielkiego artysty. Lucy czuje się bezradna i porzucona.

Kusy kończy wspólne dzieło wizualno-artystyczne z Moniką i kłopotliwa dla wszystkich wizyta Moniki w dworku zdaje się zmierzać do końca. Jednak jak grom z jasnego nieba uderza wiadomość, że zwolniło się miejsce w renomowanej galerii i Kusy może pokazać swoje obrazy. Oznacza to natychmiastowy wyjazd do Warszawy.

Wystawa Kusego odnosi wielki sukces w Warszawie, a sam Kusy, po powrocie do domu, przeżywa pierwszy raz w życiu falę nagłej popularności i zainteresowania mediów i kolejnych galerii. Lucy w tym czasie także spotykają niespodzianki, aczkolwiek dużo mniej przyjemne. Zaczyna się nią bowiem interesować prokuratura. Zaniepokojona, a nawet już trochę przestraszona Lucy, szuka wsparcia w Kusym, który jednak uważa, że jej lęki są wydumane. Jednak kolejnego dnia, nad ranem, w dworku zjawiają się antyterroryści, którzy wyprowadzają Lucy. Zrozpaczony Kusy próbuje ich powstrzymać, lecz bezskutecznie. Wtedy zrozumiał, że się mylił co do podejrzeń prokuratury wobec Lucy.

Lucy zostaje aresztowana. Zrozpaczony Kusy próbuje się z nią zobaczyć, ale odbija się od prokuratury jak od ściany. Niepijący od lat załamuje się zupełnie i sięga po butelkę. Monika, która pojawia się w dworku parę godzin po aresztowaniu, aby namówić go do wyjazdu i porzucenia Lucy, zastaje go pijanego. Proboszcz wraz z wikarym jadą po Kusego i otrzeźwiają go przy użyciu sprawdzonych metod, a później w trójkę wyruszają do prokuratury. Kusy nie ma pojęcia, co go tam czeka. Wraz z księdzem Proboszczem zostaje aresztowany. Następnego dnia, zmobilizowany przez Michałową, biskup uwalnia z aresztu Proboszcza i Kusego.

Lucy po wyjściu z aresztu podejmuje zaskakującą decyzję: chce wyrzucić Kusego z domu, aby nic mu nie stało na drodze do światowej kariery. Sytuacja w dworku, napięta do granic, w końcu eksploduje, a zdesperowany Kusy składa Lucy szalony dowód swojej miłości, paląc swoje wszystkie obrazy.

Seria 8[]

93-1

Kusy przeżywa kryzys twórczy. Z pomocą przychodzi mu Lucy i Monika, która ponownie zostaje jego agentką. Monice udaje się zorganizować Kusemu wystawę w prestiżowej galerii w Nowym Jorku. W celu załatwienia wizy, razem z Moniką udaje się do amerykańskiej ambasady. Okazuje się że konsul, poznając życiorys Kusego, odmawia mu wizy i wystawa w Stanach musi odbyć się bez niego. Wystawa ta odnosi duży sukces, a Kusy staje się światowej sławy artystą. Kolejnym miejscem, gdzie Monika organizuje Kubie wystawę, jest Warszawa. Okazuje się, że po światowym sukcesie miejscowy rynek sztuki nie jest mu pisany, mianowicie podczas wystawy wdaje się on w bójkę z krytykami sztuki, którzy później obsmarowują go w mediach, a jego kariera wisi na włosku. Lucy zmęczona polskimi realiami postanawia wyjechać na stałe do Stanów. Początkowo Kusy podchodzi do tego pomysłu bardzo sceptycznie, ale widząc że żona traktuje sprawę wyjazdu poważnie, zgadza się i razem planują wyjechać do USA. Kiedy ich wyjazd jest coraz bliżej, nieoczekiwanie pod dworkiem zbiera się tłum mieszkańców wsi, którzy przekonują parę, aby zostali w Polsce.

Seria 9[]

F7AEEEEA-B9B2-48AB-B2A9-505FFF32F883

Kusy nie może chodzić i potyka się

Gdy Monika widzi Kusego z papierosem i duszącego się, robi mu awanturę. Wraz z Lucy postanawiają skłonić go do rzucenia nałogu i zbadania nogi. Kusy jednak nie daje za wygraną. Kupuje w sklepie zapasy papierosów i chowa je po kątach Dworku. Jednak okazuje się, że nie to było planem agentki. Zwołuje Wezóła i Babkę Zielarkę. Doktor postanawia jak najszybciej zrobić Kusemu badania w Lublinie. Okazuje się, że wyniki badań są doskonałe. Doktor nic więcej już nie może zrobić.

W przeciwieństwie do Wezóła, Babka działa skutecznie. Dzięki swoim czarom nie daje Kusemu zapalić papierosa. Jednak mężczyzna jest sprytniejszy od Babki i pali cygara kubańskie.

Po kłótni Kingi i jej chłopaka na temat twórczości leśniczego Kusy wpada na pomysł, aby powieść przedstawić Witebskiemu. Niespodziewanie Tomasz po przeczytaniu zauważa, że to dzieło jest świetne i z rozpaczy upija się. Kusy bierze sprawę w swoje ręce i – wedle jego prośby – zaprowadza go do Dworku. Okazuje się, że Paweł jedynie przepisał opowiadanie. Podchodzi sceptycznie i pesymistycznie do kandydatury Fabiana w wyborach na wójta, podobnie do Klaudii. Kusemu w trakcie samotnego spaceru w lesie nie działa noga. Potyka się i przewraca. Spotyka go Babka i za pomocą ludowych czarów stara się dociec przyczyn kryzysu. Kobieta udowadnia Kusemu, że ból nogi to kwestia psychiczna. Okazuje się, że miała rację i Kusy wraca o własnych siłach do domu. Jego małżeństwo przechodzi kryzys. Kłócą się poniekąd z powodu Moniki, która dała Lucy do zrozumienia, że niszczy karierę męża. Da się zauważyć, że pośród dwóch zakochanych par w Dworku, ich uczucie wygasło. W związku z tym Lucy podejmuje decyzję o wyjeździe do USA. Rozmawia o tym z Kusym. Ten jest w szoku. Wraz z Lucy idą na przyjęcie Solejuków, gdzie zostają ogłoszone wyniki wyborów na wójta, które wygrywa Więcławska. Utwierdza to tylko Amerykankę w postanowieniu o wyjeździe.

Seria 10[]

Po wyjeździe Lucy i Dorotki do USA Kusy popada w depresję. Po usłyszeniu wiadomości, że przyjeżdża jego agentka, ucieka z domu wraz z Hot Dogiem. Najpierw ucieka na Ławeczkę, gdzie przyjmuje propozycję Hadziuka o zanocowaniu w jego domu. Jednak Hadziukowa czym prędzej biegnie powiedzieć o tym szukającym go Monice i Kindze. W ostatniej chwili mężczyzna ucieka do lasu, gdzie buduje sobie szałas i nocuje w nim z psem. Tam odnajduje go Babka, która zaprasza go do siebie; kobieta w porę czuje zbliżające się Monikę i Kingę. W trakcie rozmowy z zielarką Kinga mówi jej, że Dworek będzie pusty. Kusy podejmuje próby powrotu do domu, jednak okazuje się, że kobiety wciąż są w domu. O całym zdarzeniu rozmawia z Lucy.

57101A62-3DBA-4D80-8F9D-9F87E5130B5D

Kusy w depresji

130

Ostatnia scena Lucy i Kusego w dworku – 130. odcinek

Klaudia postanawia pomóc Kusemu w leczeniu jego depresji. Podchodzi do zadania bardzo entuzjastycznie. Jednak terapia nie działa – przeciwnie, to Kusy edukuje Klaudię w sprawie świata i pożycza jej dołujące książki. Przez to także Koziołówna popada w depresję. Na prośbę Dudy Kusy naprawia błąd.

Zostaje zaproszony przez Wezółową i Francescę na obiad i kolację. Celem kobiet jest „potrzęsienie nim”, czyli wyleczenie jego psychicznego załamania. Jednak to wprowadza tylko Witebskiego i Doktora w depresję. Potem Włoszka zmusza Kusego do interwencji, gdy jej mąż „siedzi w knajpie, pije i pisze”.

Po rozmowie z Lucy dowiaduje się, że ta dostała propozycję nowego kontraktu na 4 lata. To doprowadza mężczyznę do furii i rozpaczy jednocześnie. Gotów jest znów sięgnąć po alkohol. W tym celu idzie do knajpy, gdzie Wioletka z miejsca domyśla się jego zamiarów. Kobieta dzwoni do Franceski, by ta pomogła odwieść Kusego od przerwania abstynencji. Tymczasem odmawia podania mu alkoholu, a gdy wpada Francesca, Kusy opuszcza restaurację i udaje się do sklepu. Obie kobiety depczą mu po piętach, a Weronka pod groźbą mandatu nie sprzedaje mu wódki. Francesca grozi grzywną również bywalcom ławeczki, którzy już niemal podzielili się z Kusym własnymi zasobami. Wioletka i Francesca eskortują Kusego do domu, gdzie Kinga robi mu awanturę. Wówczas Kusy zdradza powody, jakie nim kierowały. Kinga bierze w tej sytuacji sprawy w swoje ręce.

130

W ostatnim odcinku zanosi się na to, że Kusy Wigilię spędzi sam, jednak wszystkim wmawia, że ma gości. Znowu zamierza sięgnąć po alkohol. Wyciąga z szafki zdobytą jakimś sposobem butelkę wódki, a gdy na ten widok Hot Dog zaczyna gwałtownie ujadać i skamleć, Kusy niemal go uderza. Kiedy Kusy uświadamia sobie, co właśnie chciał zrobić, opamiętuje się, wychodzi na zewnątrz i rozbija butelkę o ogrodowe drzewa. Nagle pod dworek podjeżdża samochód, a z nieco wysiada Lucy i Dorotka. Wieść o powrocie Lucy szybko się roznosi i mieszkańcy wsi kolejno przybywają z potrawami. O północy Kusy wraz z rodziną udają się na pasterkę, po czym spędzają wspólnie szczęśliwą Wigilię.

Ranczo Wilkowyje[]

RanczoWilkowyje2

Kusy z Lucy są już parą, jednak ich szczęście zostaje pewnego dnia przerwane przez niespodziewanie pojawienie się byłego męża Lucy – Louisa. Okazuje się, że Amerykanin nie dopełnił formalności rozwodowych i Lucy nadal jest jego żoną. Rozgoryczony Kusy wyprowadza się z dworku, i mimo nalegań Lucy o powrót, za radą księdza postanawia usunąć się z jej życia. Ze smutku znów popada w alkoholizm.

Któregoś dnia dowiaduje się od dzieci Solejuków o nieczystych zamiarach Louisa względem Amerykanki. Bierze sprawy w swoje ręce. Z pomocą bywalców Ławeczki łapie nieproszonego przybysza w pułapkę i, za pomocą tortur, wymusza na nim przyznanie się do wszystkiego. Okazuje się, że eksmężowi Lucy chodziło o odziedziczenie miliona dolarów w spadku po ciotce żony – pod warunkiem, że nadal będą małżeństwem. Potem Amerykanin ucieka i rozpoczyna się pościg za pomocą skradzionych furmanek konnych. Finał pogoni ma miejsce pod kościołem, gdzie ksiądz wspólnie z Policjantem zapobiegają samosądowi na Kusym, Louisie i ławeczkowiczach wymierzonemu przez właścicieli skradzionych furmanek. Na Plebanii Kusy opowiada o wszystkim, czego dowiedział się od Louisa – ten zaś grozi mu, że wniesie oskarżenie o porwanie. Lucy daje Louisowi pisemne upoważnienie do odebrania spadku, po czym nakazuje mu się wynosić i dać Kusemu spokój. Amerykanin wyjeżdża z Wilkowyj, a Kusy i Lucy znów są szczęśliwą parą. Na koniec jeszcze wymierza sprawiedliwość będącemu w zmowie z Louisem Czerepachowi, uderzając go z całej siły w twarz tak, że tamten traci przytomność.

Obrazy[]

Obraz Opis
Abstrakcje
Obraz1 Tryptyk – dla Jerry’ego do ambasady amerykańskiej.
Obraz2 Tytuł nieznany – dla Księdza.
Obraz3 Tła pierwszoplanowe – dla Wójta do Urzędu Gminy.
Diabły Podlaskie
Obraz4 Tytuł nieznany – dla Lucy.
Obraz5 Kuszenie Mamrota – na wymianę dla Księdza.
Obraz7 Tytuł nieznany – na sprzedaż.
Inne
Obraz6 Konkret na tle nieskończoności – szkic wieżyczki kościelnej.
Plik:Wioletka akt2.jpg Akt przedstawiający Wioletkę.
Obraz9

Portret wojewody.

Seria 7
Obraz Kusego Seria 7-1 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-2 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-3 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-4 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-5 Tytuł nieznany – obraz nieświadomie zniszczony przez Dorotkę.
Obraz Kusego Seria 7-6 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-7 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-8 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-9 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-10 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.
Obraz Kusego Seria 7-11 Tytuł nieznany – obraz, który Kusy zabrał na wernisaż w Warszawie.

Autorem części obrazów, zwłaszcza wykorzystanych w serii 7, jest Janusz Sosnowski.

Ciekawostki[]

Drzewo genealogiczne postaci[]

Sokołowscy

Relacje z innymi postaciami[]

Kusy jest jedną z najbardziej poważanych, lubianych i szanowanych postaci. Jego żoną została Lucy Wilska, z którą tworzą kochające się małżeństwo. Para wykazuje się troskliwością i opieką względem ich biologicznej córki – Dorotki, a także Kingi, dla której mężczyzna był wujkiem. Najlepszym przyjacielem i powiernikiem malarza jest niezaprzeczalnie Hot Dog – nad wyraz mądry pies rasy golden retiever.

Jakub lubi się z większością bohaterów, a szczególnie zaprzyjaźnił się z Witebskim (mimo faktu, że nie pochwalał jego zainteresowania Lucy) i Francescą, Babką, księdzem Koziołem, Klaudią i Fabianem, policjantem Staśkiem (mimo kilku scysji na tle miłosnym), Solejukową oraz Ławeczkowiczami. Sokołowski bardzo szanuje nestorów, z Janem, Stachem, Michałową i Markiem Karatem na czele.

Kusy nie lubi się z Czerepachem i Pawłem Koziołem, jednak to inteligentnego i obytego Arkadiusza postrzega jako groźniejszego oponenta. Mężczyźni potrafią jednak czasem ze sobą współpracować, w celu uzyskania większych, obopólnych korzyści.

Kusy jako wdowiec był znany z przelotnych romansów z miejscowymi kobietami, chociaż jedyną znaną widzom kochanką była Wioletka. Kiedy jednak Jakub związał się z Lucy, byli sobie zawsze wierni. Do powtórnie żonatego mężczyzny próbowały zalecać się marszandka Monika i była szwagierka Grażyna, jednakże próby uwiedzenia artysty nie powiodły się.

Cytaty[]

  • „Kusy jestem, to kuse życie do mnie pasuje.” – o sobie
  • „Są ludzie którzy twierdzą, że piwo jest napojem chłodzącym, ja aż tak bezczelny nie jestem.”
  • „Na co ma się wójt na biednej dziewczynie tuczyć? I tak już jest gruby.”
  • „Nie wąchaj mnie, nie wąchaj, trzeźwy jestem. Nie wierzysz? (westchnienie) Ja też nie wierzę…” – do psa Hot Doga
  • „Szukam plastycznego sposobu wyrażenia absolutu” – do bpa Sądeckiego
  • „Na miłość nigdy nie jest za późno, za to na samotność zawsze jest za wcześnie.”
  • „Serce? Taki biznesmen to serce w banku pod pierwszy kredyt zastawia i po odbiór się nie zgłasza.” – o Więcławskim
  • „Wszystko co z Wioletką związane jest grzeszne.” – o Wioletce
  • „Gość nie w porę gorszy od Tatarzyna” – do Lucy i Stolarkiewicza
  • „Przecież Amerykanie są kompletnie pozbawieni poczucia realizmu. (…) Od kiedy wylądowali na Księżycu, to wydaje im się, że wszystko jest możliwe.”
  • „Nie ma żadnych bakterii. Robaki je zjadły.”
  • „Słyszałeś? A ty będziesz następny, każe ci rzucić szczekanie.” – do Hot Doga
  • „Nie można być przez pół tygodnia cnotliwą żoną, a przez drugą połowę pracować w domu publicznym.” – o sztuce
  • „Mam za dużą słabość do mocy” – jako abstynent o wódce
  • „Super – to jest takie kryterium artystyczne na poziomie reality show” – do Klaudii
  • „Taki prosty posterunkowy, a w środku czysty Szekspir.” – o policjancie Staśku
  • „Artysta jest jak lekarz – dla mnie ciało no to są linie, owale…” – o sztuce
  • „Najgorsze, że Wójt nieszczepiony jest – żeby jaką francą nam tych piesków nie zaraził.” – o wójcie
  • „Ja ciebie codziennie szukam, Lucy. A jak znajduję to nie mogę uwierzyć, że jeszcze nie odeszłaś.” – o Lucy
  • „Bo to-to, to nie jest żadna subkultura, tylko normalna łobuzerka i prostactwo umysłowe.” – o subkulturze skinheadów
  • „Cywilizacja odwraca się od ludzkości.”
  • „Hmm… Ja nie jestem ani odpowiedni, ani odpowiedzialny.” – o sobie
  • „Ja nie znam żadnego takiego ładnego chłopaka.” – o Lucy
  • „Ot, kobiety. Duchowi memu dała w pysk i poszła.” – o Lucy (cytat z „Fantazego” Juliusza Słowackiego)
  • „Żeby czyjeś głupie gadanie nad własne szczęście przełożyć, taki głupi to nawet ja nie jestem.”
  • „Aaa jak sprawa honorowa to wskakuj!” – do Pietrka
  • „I co taki zapracowany jesteś, że nie masz nawet czasu sukcesu odnieść?!” – do Witebskiego
  • „Jak to było u Dantego: «Lasciate ogni speranza».” – do Witebskiego, na prośbę wypłacenia zaliczki przed napisaniem książki
  • „Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.” – o propozycji Wójta, by Lucy poparła go w wyborach na senatora, w zamian za poparcie jej w referendum (cytat z „Fausta” J.W. Goethego)
  • „Na naukę każda pora dobra.” – do Skina Konrada
  • „Najpierw uratowałaś psa, potem mnie, teraz konia. Aż się boję, co będzie następne.” – do Lucy
  • „Kurczę, wpół do dwunastej!” – do Lucy, kiedy Dorotka nie wyrażała chęci słuchania bajki
  • „Wydaje mi się, że taki bolesny sekret ludzkości polega na tym, że ludzie się tylko starzeją, a nie dorastają.”
  • „Jak ja skina widzę, to się czuje jak arabski murzyn żydowskiego pochodzenia.” – do Klaudii o skinach
  • „Ja żadnej kobiety w życiu nie uderzyłem, jak nie wyjdziesz to zaraz będzie ten pierwszy raz.” – do Moniki
  • „To jest taka ogólnonarodowa gra: połowa narodu próbuje coś robić, a druga połowa podstawia nogę.” – do Lucy o działalności społecznej.
  • „Ona jak ma za dużo czasu to skinów w Radzyniu bije.” – o Kindze
  • „Słowem można zranić tak jak nożem.” – do Kingi
  • „Tyle lat dorastam i czuje, że to jeszcze nie koniec.”
  • „Szkoła mija się z życiem.”
  • „Faceci są kompletnie bez charakteru.”
  • „Na początek piękne idee, a potem sami plujemy sobie do talerza.”
  • „Punkt nie istnieje, liczy się tylko ruch.”
  • „Są tacy, którzy zasuwają i są tacy, co są dowcipni.” – do Kingi
  • „No pani Dyrektor, przecież oni nie uczą się tutaj niczego pożytecznego oprócz liczenia, czytania i pisania.” – do Dyrektorki o szkolnictwie
  • „To już wolałem jak skinów biła.” – do Lucy, po występie Kingi w telewizji internetowej
  • „Na tym polega wsparcie od kobiety: zawsze ci udowodni, że ma większy problem od ciebie.” – do Hot Doga
  • „Jak ty Trylogię czytałaś to już nadziei nie ma, że zrezygnujesz.”
  • „Szyby się pancerne wstawi, mur trzeba będzie dookoła wybudować. Dobrze będzie.” – do Lucy
  • „Dziewczyna o wiecznie promiennym uśmiechu.” – o Kindze
  • „Masz doła? (…) Nie mów tak szybko, bo się nie mogę połapać.”
  • „Do pięknych teorii to wszyscy pierwsi, ale jak trzeba czarną robotę odwalić to zawsze Kusy.”
  • „A jak mu się w szale twórczym okna pomylą? Ta jego poezja ma swoją wagę.” – o Konradzie
  • „Ale cię wzięło, chłopie.” – do skina
  • „Feromony w powietrzu latają i w anarchistce budzi się kobieta.” – o Kindze
  • „Młodość nie lubi kompromisów.”
  • „Ty widziałaś speszonego skina?”
  • „Ja wiem, że to jest nieekologiczne, ale tu o moje życie chodzi. (…) A spróbuj to wykopać to ci normalnie łeb urwę i powieszę na bramie.” – do Hot Doga, po zakopaniu potłuczonych talerzy w ogródku.
  • „Mówią, że czas wszystko leczy. Ale czego nie mówią, to tego, że wszystko zabija. Nieuchronnie.”
  • „Nigdy więcej Ci nie pozwolę.” – do Lucy, że nigdy nie pozwoli jej wyjechać z Wilkowyj
  • „Do ostatniej sekundy życia.” – Kusy do Lucy, że czekałby na Jej powrót całe życie
  • „Dwie kobiety mojego życia” – o Lucy i Dorotce
  • „Tak Kochanie, mama ma taką moc.” – o tym, że przestał utykać na nogę dzięki Lucy

Cytaty o Kusym[]

  • „Wilkowyjski książę Filip!” – Czerepach
  • „Jak komuś pisany los pogorzelca to, to przed nim nie ucieknie.” – Kusy sam o sobie
  • „Z miłości porzucił mnie. To kretyn.” – Lucy
  • „Ten pan bez swoich obrazów dla żadnego agenta żadnej wartości nie przedstawia” – Monika

Zobacz też[]

Postacie[]

Inne[]

Przypisy[]

  1. używane przez Monikę
  2. używane przez Monikę i w kilku odcinkach 2 sezonu przez Klaudię
  3. odc. 127. Dominator
  4. w świetle prawa po śmierci żony Kusego zarówno Grażyna, jak Kinga nadal należą formalnie do rodziny Kusego
  5. Imię poznajemy w odc. 42. Śluby i rozstania podczas składania przysięgi małżeńskiej
  6. Nazwisko poznajemy w odc. 90. Trudne powroty, gdy Monika odwiedza Lucy w areszcie i pokazuje jej przez szybę zaproszenia na wernisaże dla Kusego. Na jednym z nich jest wyraźnie wpisane Jakub Sokołowski.
  7. odc. 127. Dominator
  8. odc. 12. Honor gminy
  9. http://ranczo.tvp.pl/bohaterowie/kusy-pawel-krolikowski-508330/
  10. odc. 47. W samo popołudnie


Postacie
Główne Lucy WilskaKusyPaweł Koziołks. Piotr Kozioł
Pierwszoplanowe CzerepachHalinaKlaudiaDudaLodziaWitebskiWięcławskiWięcławskaWezółPolicjantWioletkaKingaJan JapyczStachMichałowaSolejukSolejukowaHadziukHadziukowaPietrekJolaks. Robertks. Maciej
Drugoplanowe DyrektorkaWezółowaBabkabp SądeckiFrancescaMonikaOlaPolakowskiMyćkoWargaczJagnaMarianekSzymekKasiaJędrzejWojtekWeronkaMarek KaratJakub
Epizodyczne DorotkaJasiekRysioMuniekZbyszekPółkotJerryMroczekBabcia LucyPaulStolarkiewiczBelgijkaZygmuntZbyszkoŁukasz BarańskiGufiZdrapekSchymallaCiotkaWeronika WięcławskaKaoWojewodaGrażynavan der WellPręgaHryćkoWięcekWinieckiBąkIgnaczakBorczukBartkowiakKusibaToniNamRembikJulkaKlugeNotzekMarysiaSkinVitoKurawskiMazurPopieluchMartaBieżunWargaczowaMyćkowaZosiaMatka ZosiProfesorGumkoDzikiMatematykBiolożkaFizyczkaChemiczkaGeografkaHistorykBacułaZielińskiGabrielskiKowalskiŁukasz (reżyser)LeśnikSzef partiiSekretarz partiiDziennikarzNaczelnyRomanPatrycja ZwinekTobasikPrezydent Miłoszewski
Ranczo Wilkowyje LouisEmanuel
Pozostali Postacie skrajnie epizodyczneZosia Tao Więcławska
Postacie wspominane w RanczuZmarła żona Kusego
Zwierzęta Hot Dog
Postacie – Ranczo Wilkowyje
Główne LucyKusyLouisWójtKsiądzCzerepach
Pierwszo- i drugoplanowe DudaHalinaKlaudiaPietrekSolejukSolejukowaStachMichałowaHadziukHadziukowaPolicjantWioletkaWięcławskiWięcławskaWezółWezółowaEmanuelWitebskiLodziaDyrektorkaBabkaJasioMuniekKasiaHryćkoWięcekBąk
Advertisement